17/08 Yeremya 1-3
[tr] Yeremya 1-3
1:1 Benyamin topraklarında Anatot Kentindeki kâhinlerden Hilkiya oğlu Yeremyanın sözleri.
2 RAB, Yahuda Kralı Amon oğlu Yoşiyanın krallığının on üçüncü yılında Yeremyaya seslendi.
3 RABbin Yeremyaya seslenişi Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Yehoyakimin döneminden, Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Sidkiyanın krallığının on birinci yılının beşinci ayına dek, yani Yeruşalim halkının sürgüne gönderilmesine dek sürdü.
4 RAB bana şöyle seslendi:
5 ‹‹Ana rahminde sana biçim vermeden önce tanıdım seni.
Doğmadan önce seni ayırdım,
Uluslara peygamber atadım.››
6 Bunun üzerine, ‹‹Ah, Egemen RAB, konuşmayı bilmiyorum, çünkü gencim›› diye karşı çıktım.
7 RAB, ‹‹ ‹Gencim› deme›› dedi, ‹‹Seni göndereceğim herkese gidecek, sana buyuracağım her şeyi söyleyeceksin.
8 Onlardan korkma, çünkü seni kurtarmak için ben seninleyim.›› Böyle diyor RAB.
9 Sonra RAB elini uzatıp ağzıma dokundu, ‹‹İşte sözlerimi ağzına koydum›› dedi,
10 ‹‹Bak, ulusların ve ülkelerin kökünden sökülmesi, yıkılıp yok olması, yerle bir edilmesi, kurulup dikilmesi için bugün sana yetki verdim.››
11 RAB, ‹‹Yeremya, ne görüyorsun?›› diye seslendi. ‹‹Bir badem dalı görüyorum›› diye yanıtladım.
12 RAB, ‹‹Doğru gördün›› dedi, ‹‹Çünkü sözümü yerine getirmek için gözlemekteyim.›› birbirini çağrıştırıyor.
13 RAB yine, ‹‹Ne görüyorsun?›› diye seslendi. ‹‹Kuzeyden bu yöne bakan, kaynayan bir kazan görüyorum›› diye yanıtladım.
14 RAB şöyle dedi: ‹‹Ülkede yaşayanların tümü üzerine
Kuzeyden felaket salıverilecek. birbirini çağrıştırıyor.
15 Çünkü kuzey krallıklarının bütün halklarını çağırıyorum›› diyor RAB.
‹‹Kralları gelip Yeruşalim surlarında,
Bütün Yahuda kentlerinin karşısında,
Yeruşalimin kapı girişlerinde
Tahtlarını kuracaklar.
16 Yaptıkları kötülükten ötürü
Halkımın cezasını bildireceğim:
Beni bıraktılar,
Başka ilahlara buhur yakıp
Elleriyle yaptıklarına tapındılar.
17 ‹‹Sen kalk, hazırlan! Sana buyuracağım her şeyi onlara söyle. Onlardan yılma! Yoksa onların önünde ben seni yıldırırım.
18 İşte, bütün ülkeye -Yahuda krallarına, önderlerine, kâhinlerine, ülke halkına- karşı bugün seni surlu bir kent, demir bir direk, tunç bir duvar kıldım.
19 Sana savaş açacak, ama seni yenemeyecekler. Çünkü seni kurtarmak için ben seninleyim.›› Böyle diyor RAB.
2:1 RAB bana şöyle seslendi:
2 ‹‹Git, şunları Yeruşalim halkına duyur. RAB diyor ki, ‹‹ ‹Gençliğindeki bağlılığını,
Gelinliğindeki sevgini,
Çölde, ekilmemiş toprakta
Beni nasıl izlediğini anımsıyorum.
3 İsrail RAB için kutsal bir halk,
Hasadının ilk ürünüydü.
Onu yeren herkes suçlu sayılır,
Başına felaket gelirdi› ›› diyor RAB.
4 RABbin sözünü dinleyin,
Ey Yakup soyu,
İsrailin bütün boyları!
5 RAB diyor ki,
‹‹Atalarınız bende ne haksızlık buldular da
Benden uzaklaştılar?
Değersiz putları izleyerek
Kendileri de değersiz oldular.
6 ‹Mısırdan bizi çıkaran,
Çölde, çukurlarla dolu çorak toprakta,
Koyu karanlıkta kalan kurak toprakta,
Kimsenin geçmediği,
Kimsenin yaşamadığı toprakta
Bize yol gösteren RAB nerede?› diye sormadılar.
7 Meyvesini, en iyi ürününü yiyesiniz diye
Sizi verimli bir ülkeye getirdim.
Oysa siz gelir gelmez ülkemi kirlettiniz,
Mülkümü iğrenç bir yere çevirdiniz.
8 Kâhinler, ‹RAB nerede?› diye sormadılar,
Kutsal Yasa uzmanları beni tanımadılar,
Yöneticiler bana başkaldırdılar;
Peygamberler Baal adına peygamberlik edip
İşe yaramaz putların ardınca gittiler.
9 ‹‹Bu yüzden sizden yine davacı olacağım›› diyor RAB,
‹‹Torunlarınızdan da davacı olacağım.
10 Gidin de Kittim kıyılarına bakın!
Kedarfç ülkesine adam gönderip iyice inceleyin,
Hiç böyle bir şey oldu mu, olmadı mı görün. ülkeleri temsil ediyor.
11 Hiçbir ulus ilahlarını değiştirdi mi?
-Ki onlar zaten tanrı değildirler-
Ama benim halkım görkemini
İşe yaramaz putlara değişti. ‹‹Görkemimi››.
12 Ey gökler, şaşın buna,
Tir tir titreyin, şaşakalın›› diyor RAB.
13 ‹‹Çünkü halkım iki kötülük yaptı:
Beni, diri suların pınarını bıraktı,
Kendilerine sarnıçlar,
Su tutmayan çatlak sarnıçlar kazdılar.
14 İsrail uşak mı?
Köle olarak mı doğdu?
Öyleyse neden gümbür gümbür kükreyen
Genç aslanlara av oldu?
Ülkeyi viraneye çevirdiler,
Kentler yerle bir edildi, kimsesiz bırakıldı!
16 Nof ve Tahpanhes halkı
Kafanı kırdı.
17 Seni yolda yürüten Tanrın RABbi bırakmakla
Başına bunları getirdin.
18 Şimdi Şihor suyundan içmek için
Mısıra gitmek size yarar sağlar mı?
Fırat suyundan içmek için
Asura gitmek size ne sağlar?
19 Seni kendi kötülüğün yola getirecek,
Dönekliğin seni paylayacak.
Tanrın RABbi bırakmanın,
Benden korkmamanın
Ne kadar kötü, ne kadar acı olduğunu gör de anla.››
Her Şeye Egemen Egemen RAB böyle diyor.
20 ‹‹Boyunduruğunu çok önce kırdın,
Bağlarını kopardın.
‹Kulluk etmeyeceğim› dedin.
Gerçekten de her yüksek tepede,
Her bol yapraklı ağacın altında
Fahişe gibi yatıp kalktın.
21 Oysa ben seni en iyi cinsten
Seçme bir asma olarak dikmiştim.
Nasıl oldu da yozlaşıp yabanıl asmaya döndün?
22 Çamaşır sodasıyla yıkansan,
Bol kül suyu kullansan bile,
Suçun önümde yine leke gibi duruyor››
Diyor Egemen RAB.
23 ‹‹Öyleyken nasıl, ‹Ben kirlenmedim,
Baalları izlemedim› diyebilirsin?
Vadide nasıl davrandığına bak da
Ne yaptığını anla.
Sen orada burada dolaşan
Ayağı tez bir dişi devesin.
24 Kösnüyüp havayı koklayan
Kıra alışkın yaban eşeğisin.
Azgınken kim tutabilir onu?
Peşine düşenlerin yorulması gerekmez,
Çiftleşme zamanı gelince onu bulurlar.
25 Yalınayak koşmaktan sakın,
Susuzluktan boğazını koru.
Ama sen, ‹Boş ver!
Ben başka ilahları seviyorum,
Onları izleyeceğim› dedin.
26 ‹‹Hırsız yakalandığında nasıl utanırsa,
İsrailin halkı, kralları, önderleri,
Kâhinleri, peygamberleri de öyle utanacak.
27 Onlar ağaca, ‹Babamsın›,
Taşa, ‹Bizi sen doğurdun› derler.
Çünkü bana yüzlerini değil,
Sırtlarını çevirdiler.
Ama felakete uğrayınca,
‹Kalk da bizi kurtar› diye yakarırlar.
28 Hani nerede kendiniz için yaptığınız ilahlar?
Felakete uğradığınızda kurtarabiliyorlarsa,
Kalkıp gelsinler.
Kentlerinin sayısı kadar
İlahların var, ey Yahuda halkı.››
29 ‹‹Neden bana dava açıyorsunuz?
Hepiniz bana başkaldırdınız›› diyor RAB.
30 ‹‹Halkınızı boşuna cezalandırdım, yola gelmediler.
Kılıcınız yırtıcı aslan gibi öldürdü peygamberlerinizi.
31 ‹‹Ey siz, bu kuşağın çocukları,
RABbin sözünü anlayın!
Ben İsrail için bir çöl,
Kapkaranlık bir ülke mi oldum?
Öyleyse halkım neden, ‹Başımıza buyruğuz,
Artık sana dönmeyeceğiz› diyor?
32 Erden kız takılarını,
Gelin çeyizini unutabilir mi?
Ama halkım sayısız günlerce unuttu beni.
33 Aşkı kovalamakta
Ne kadar beceriklisin!
Kötü kadınlara bile kendi yöntemlerini öğretebildin.
34 Eteğin suçsuz yoksulların kanıyla lekelenmiş,
Oysa ev soyarken yakalamadın onları.
Bütün bunlara karşın,
35 ‹Ben suçsuzum,
Kuşkusuz RABbin bana öfkesi dindi› diyorsun.
Ama ‹Günah işlemedim› dediğin için
Yargılayacağım seni.
36 Neden boyuna döneklik yapıp duruyorsun?
Asurda düşkırıklığına uğradığın gibi,
Mısırda da düşkırıklığına uğrayacaksın.
37 Oradan da ellerin başında çıkacaksın,
Çünkü RAB senin güvendiklerini reddetti;
Onlardan yarar sağlamayacaksın.››
3:1 ‹‹Diyelim ki, bir adam karısını boşar,
Kadın da onu bırakıp başka biriyle evlenir.
Adam bir daha o kadına döner mi?
Bu davranış ülkeyi büsbütün kirletmez mi?
Oysa sen pek çok oynaşla fahişelik ettin,
Yine bana mı dönmek istiyorsun?›› diyor RAB.
2 ‹‹Çıplak tepelere bak da gör.
Sevişmediğin yer mi kaldı?
Çölde yaşayan bedevi gibi
Yol kenarlarında oynaşlarını bekleyip durdun.
Fahişeliğinle, kötülüklerinle ülkeyi kirlettin.
3 Bu yüzden yağmurların ardı kesildi,
Son yağmur yağmadı.
Yüzsüz bir fahişeye benzedin,
Utanç duymak istemedin.
4 ‹Baba, gençliğimden beri
Benim dostumsun› diye az önce bana seslenmedin mi?
5 ‹Sonsuza dek kızgın mı kalacaksın?
Öfken sonsuza dek mi sürecek?›
Evet, böyle konuşuyor,
Ama elinden gelen her kötülüğü yapıyorsun.››
6 Kral Yoşiya döneminde RAB bana, ‹‹Dönek İsrailin yaptığını gördün mü?›› dedi, ‹‹Her yüksek tepenin üzerine, her bol yapraklı ağacın altına gidip fahişelik etti.
7 Bütün bunları yaptıktan sonra bana geri döneceğini düşündüm, ama dönmedi. Hain kızkardeşi Yahuda da gördü bunları.
8 Fahişeliği yüzünden dönek İsraili boşayıp ona boşanma belgesini verdiğim halde, kızkardeşi hain Yahudanın hiç korkmadığını, gidip fahişelik ettiğini gördüm.
9 Hiç umursamadan fahişeliğiyle ülkeyi kirletti; taşla, ağaçla zina etti.
10 Bütün bunlara karşın, hain kızkardeşi Yahuda içtenlikle değil, göstermelik olarak bana döndü.›› Böyle diyor RAB.
11 RAB bana, ‹‹Dönek İsrail hain Yahudadan daha doğru olduğunu gösterdi›› dedi,
12 ‹‹Git, bu sözleri kuzeye duyur. De ki, ‹‹ ‹Ey dönek İsrail, geri dön› diyor RAB.
‹Size artık öfkeyle bakmayacağım,
Çünkü ben sevecenim› diyor RAB.
‹Öfkemi sonsuza dek sürdürmem.
13 Ancak suçunu kabul et:
Tanrın RABbe başkaldırdın,
Her bol yapraklı ağacın altında
Sevgini yabancı ilahlarla paylaştın,
Beni dinlemedin.› ››
Böyle diyor RAB.
14 ‹‹Geri dön, ey dönek halk›› diyor RAB, ‹‹Çünkü kocan benim. Birinizi kentten, ikinizi bir boydan alıp Siyona geri getireceğim.
15 Size gönlüme göre çobanlar vereceğim; sizi bilgiyle, sağduyuyla güdecekler.
16 Ülkede büyüyüp sayıca çoğaldığınız günlerde›› diyor RAB, ‹‹Halk artık, ‹RABbin Antlaşma Sandığı› demeyecek. Sandık bir daha kimsenin aklına gelmeyecek; anımsanmayacak, özlenmeyecek, bir yenisi de yapılmayacak.
17 O zaman Yeruşalime, ‹RABbin Tahtı› diyecekler. RABbin adını onurlandırmak için bütün uluslar Yeruşalimde toplanacak. Bundan böyle kötü yüreklerinin inadı uyarınca davranmayacaklar.
18 O günlerde Yahuda halkıyla İsrail halkı kuzeyde bir ülkeden birlikte yürüyecek, atalarına mülk olarak vermiş olduğum ülkede bir araya gelecekler.
19 ‹‹Ben RAB, demiştim ki, ‹Ne kadar isterdim
Seni çocuklarımdan saymayı;
Sana güzel ülkeyi,
Ulusların en güzel mülkünü vermeyi!
Bana baba diyeceğini,
Benden hiç ayrılmayacağını sandım.
20 Ama bir kadın kocasına nasıl ihanet ederse,
Sen de bana öyle ihanet ettin, ey İsrail halkı!› ››
Böyle diyor RAB.
21 Çıplak tepelerde bir ses duyuluyor,
İsrail halkının ağlayışı ve yakarışı.
Çünkü doğru yoldan saptılar,
Tanrıları RABbi unuttular.
22 ‹‹Geri dönün, ey dönek çocuklar,
Dönekliğinizi iyileştireyim.›› Halk, ‹‹İşte buradayız, sana geliyoruz!›› diyor,
‹‹Çünkü Tanrımız RAB sensin.
23 Kuşkusuz dağlardan,
Tepelerden gelen tapınma sesleri aldatıcıdır.
Kuşkusuz İsrailin kurtuluşu Tanrımız RABdedir.
24 Gençliğimizden bu yana
Atalarımızın emeğinin ürününü,
Davarlarını, sığırlarını,
Oğullarını, kızlarını
Utanılası putlar yedi.
25 Utanç içinde yatalım,
Rezilliğimiz bizi örtsün!
Çünkü biz de atalarımız da
Gençliğimizden bu yana
Tanrımız RAB'be karşı günah işledik,
Tanrımız RAB'bin sesine kulak asmadık.››
